บาสเดินเข้ามาในห้องของผมพลางปิดประตูอย่างเบามือ แต่ผมก็รู้อยู่ดีว่าน้องมันมา เพราะปกติน้องมันก็มาหาผมทุกวัน

จึ้กๆ

"พี่บอส~" บาสจิ้มแก้มผมที่นั่งดูอนิเมะอยู่

"หืม"

"พี่บ๊อสสส" บาสมันเรียกแล้วกอดผมทั้งตัวแน่น

"อะไรของมึงเนี่ย"

"อยากกอดอ่ะ"

"ไม่ต้องกอดทั้งตัวแบบนี้ก็ได้ อึดอัด" บาสคลายกอดออก แต่เอาคางมาเกยที่ไหล่ผมแทน

"พี่ ผมปวดหัวอะ" เสียงพูดงุ้งงิ้งอยู่ข้างๆ หูทำเอาขนลุกหน่อยๆ เลย

"ไปกินยา"

"พี่ ผมลุกไม่ไหว"

"แล้วทำไมลุกมากอดได้"

"ก็ลุกมากอดพี่ได้ แต่ไปเอายาไม่ได้"

"เอาดีๆ "

"ผมเอาดีอยู่แล้ว พี่จะลองมั้ย" ผมปิดอนิเมะแล้วตบหัวบาสเบาๆ "โห่พี่ เจ็บนะ"

"กูตบเบาๆ "

"ก็เจ็บอยู่ดีถ้าพี่เป็นคนตบ" ผมถอนหายใจเอือมๆ "พี่ ผมปวดหัวจริงๆ ว่ะ ยิ่งนานก็ยิ่งปวด" บาสพูดน้ำเสียงจริงจัง สงสัยมันจะปวดจริงๆ ผมทาบหลังมือกับหน้าฝากของบาสก็พบว่ามันร้อนจริงๆ

"นอนรอก่อน เดี๋ยวพี่เอายามาให้" บาสทำตามอย่างว่าง่าย เอาคางที่เคยอยู่บนไหล่ผมออกแล้วนอนลงที่เตียงของผม ผมเดินลงไปหยิบยาข้างล่างแม่ก็ถามว่า 'ลงมาเอาไร' ปกติผมอยู่แต่ข้างบนห้องจะไม่ลงมาถ้าไม่ไปเรียนหรือกินข้าว

"เอายาครับแม่ บาสมันป่วย"

"อ้าว วันนี้แม่ออกไปทำงานด้วยสิ"

"ไม่เป็นไรครับ แม่ไปเถอะ เดี๋ยวผมดูน้องเอง"

"ถ้างั้นแม่ฝากน้องด้วยนะ เดี๋ยวแม่รีบกลับ"

"ไม่เป็นไรแม่ ไม่ต้องรีบหรอก กลับตามปกตินั่นแหละ เดี๋ยววันนี้ผมให้มันนอนห้องผมเลย"

"เอางั้นก็ได้ ไว้แม่จะเติมวอลเล็ตให้นะ"

"ขอบคุณครับแม่" แม่พยักหน้าแล้วรีบออกจากบ้านไปทำงาน ปกติแม่กลับมาพวกผมก็นอนกันหมดแล้ว แทบจะไม่มีเวลาเจอกันยกเว้นตอนเช้า ถ้าลงมานะ แม่น่ะ เป็นพวกบ้างาน เพราะพ่อกับแม่แยกกันอยู่แม่เลยต้องทำงานคนเดียวเลี้ยงพวกผมสองคน เฮ้อ พอๆ ดราม่าไปละ

"ยาๆๆ ยาอยู่ไหน" ผมค้นหายาแต่ก็หาไม่เจอสักที หรือว่าหมด เฮ้อ อะไรจะซวยขนาดนี้ ตอนนี้น้องมันเป็นไงมั่งวะ ผมจิ๊ปากด้วยความกังวลแล้วรีบวิ่งออกจากบ้านไปซื้อยา

พอไปถึงร้านยาร้านแรกก็ปิด ...ชิบหาย

ร้านที่สอง ...ก็ปิด

โว้ย! เหนื่อยแล้วนะ!!

ร้านที่สาม ...เปิด!!!

"คือ ขอยาแก้ปวดหัวหน่อยครับ"

"ใครปวดครับ"

"น้องผมครับ ตัวร้อนมากเลย"

"ถ้างั้นเอายาอันนี้ กินสองเม็ด ดื่มน้ำตามเยอะๆ แล้วอย่าลืมเช็ดตัวให้น้องด้วยน้ำอุ่นนะ"

"ผมมีข้อสงสัยครับ"

"สงสัยอะไรถามได้เลยครับ"

"ถ้าเช็ดตัวด้วยน้ำเย็นมันจะเป็นยังไงหรอครับ"

"ถ้าเช็ดด้วยน้ำเย็นหลอดเลือดจะหดตัว การระบายความร้อนก็จะน้อย มันไม่ดีต่อร่างกายครับ"

"อ๋อ ขอบคุณมากนะครับ แล้วต้องกินน้ำเย็นหรือน้ำอุ่นอะครับ"

"ถ้าเป็นไข้อย่างเดียวไม่เป็นเป็นหวัดกินน้ำเย็นได้ครับ แต่ต้องกินแบบจิบๆ นะ แต่ถ้าเป็นหวัดก็กินน้ำอุ่นครับ" ผมบอกขอบคุณเภสัชอีกครั้งหลังจ่ายยา เสร็จแล้วก็รีบวิ่งกลับบ้านทำตามที่เภสัชบอก

ผมเอายากับน้ำอุณหภูมิห้องมาให้บาสพร้อมกับผ้าชุบน้ำอุ่น

"บาส ลุกขึ้นกินยาก่อน" ผมบอกน้อง น้องมันก็ค่อยๆ ลืมตาแล้วลุกขึ้นนั่งตามที่บอก บาสรับยาไปกิน กินเสร็จก็มองผมกับผ้าชุบน้ำข้างๆ เตียง

"กูจะเช็ดตัวให้"

"เขินเลย"

"เขินอะไร ทุกครั้งที่มึงป่วยกูก็เช็ดให้ตลอด"

"ดีอะ พี่เป็นทุกอย่างให้ผมขนาดนี้ มาเป็นเมียผมเถอะ" ผมดีดหน้าผากบาสเต็มแรง เจ้าตัวร้องโอ้ยแล้วจับมือผม "ผมพูดจริงนะ ชอบพี่อ่ะ ชอบๆๆ "

"เดี๋ยวโตขึ้นมึงก็เปลี่ยน"

"ไม่เปลี่ยนแน่นอน"

"จะรอดู"

"สัญญาเลย ถ้าผมทำได้พี่ต้องเป็นเมียผมนะ"

"เมียพ่อง"

"ไม่ให้พ่อหรอก พี่ต้องเป็นเมียผม"

"น้องเวร กูจะแดกหัวมึงแล้วนะ"

"พี่อย่าเกรี้ยวกราด ผมป่วยอยู่นะ"

"เออๆ ป่วยๆ " ผมพยักเพยิดหน้าให้น้องมันแล้วหยิบผ้าที่ชุบน้ำมาบิดหมาดๆ จับแขนน้องมันมาแล้วเช็ดให้อย่างเบามือ

"ซี๊ดดด พี่ ปวดหัวกว่าเดิมอีกแล้ว" น้องมันพูดพลางดึงแขนตัวเองจากมือผมออกไปกุมขมับ ผมมองมันด้วยแววตาอ่อนไหว ผมอ่อนไหวกับเรื่องพวกนี้จริงๆ เห็นน้องมันปวดหัวหนักแบบนี้แม่งไม่ดีต่อใจเลย

"..."

"เฮ้ย ...พี่" บาสหันมามองผมที่น้ำตาคลอเบ้าก่อนจะรวบตัวผมเข้าไปกอด "พี่ไม่เอา อย่าร้อง" ยิ่งบอกเหมือนยิ่งยุ น้ำตาผมไหลออกมาแล้ว

"ฮึก"

"พี่เป็นแบบนี้ทุกทีเลย ผมจะหายเร็วๆ นะ นอนตื่นขึ้นมาก็หายเลย ไม่เอา พี่ไม่ร้องนะ" น้องมันมองผมเหมือนจะร้องไห้ตามพลางยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาออกให้ผมอย่างอ่อนโยน "ไม่ร้องนะ"

"อื้อ" ผมผลักตัวเองออกจากกอดของน้องแล้วเช็ดตัวให้น้องต่อจนเสร็จ "ฝันดีนะ เดี๋ยวคืนนี้นอนกอด"

"ผมกลัวพี่ติดไข้"

"ถ้าติดก็ติดด้วยกัน วินวิน"

'ได้หรอ ผมเป็นห่วงพี่นะ"

"พูดเหมือนตัวเองไม่ทำพี่ห่วง"

"วันนี้พี่แทนตัวเองว่าพี่ตั้งสองครั้ง ชอบอ่ะ"

"นอนเลย เดี๋ยวกูโบกหรอก"

"ไม่เอาดิพี่ จริงๆ ผมอยากให้พี่นอนกอดมากเลย แต่กลัวพี่ไม่สบาย"

"ก็บอกแล้วไงว่าวินวิน"

"ถ้าพี่ปวดหัวมันก็ไม่ดีต่อใจผม"

"ถ้างั้นกูไม่นอนกอดมึงแล้วก็ได้"

"ไม่ๆๆ! นอนดินอน พี่มานอนกอดผมเลย"

"เอ้า"

"ก็ห่วงแต่ก็อยากให้กอดอยู่ดีอ่ะ เอางี้ ถ้าพี่ป่วยเดี๋ยวผมดูแลเอง"

"อือ" บาสยิ้มกว้างให้ผม ผมเก็บผ้าชุบน้ำแล้วมานอนข้างๆ บาสก่อนจะยื่นแขนตัวเองเข้าไปกอดเจ้าเด็กยักษ์ นานมากแล้วที่ไม่ได้กอดกันแบบนี้ บาสพลิกตัวมาหาผมแล้วกอดผมตอบ

"ฝันดีครับพี่"

"อือ โอยาสุมิ"

"โอยาสุมินาไซ"

- - - - - - - - - - -

おやすみなさい = โอยาสุมินาไซ = ฝันดี

สังเกตเห็นอะไรไหมเอ่ย พี่บอสเค้าเรียกบาสว่าเจ้าเด็กยักษ์แหละ ฮุๆๆ

ไรท์เอาสาระมาด้วยนะตอนนี้ เผื่อว่าใครไม่สบายแล้วไม่รู้ว่าต้องดื่มน้ำแบบไหน เช็ดตัวด้วยน้ำอะไรนะคะ

ขอให้ทุกคนรักษาสุขภาพดีกันดีๆ นะคะ แข็งแรงๆ

แล้วก็สุดท้าย ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามกันนะคะ ขอบคุณที่รออ่านนิยายเรื่องนี้ ขอบคุณค่ะ^-^